داستان این فیلم دربارهی یکی از مشهورترین گزارشگران جنگ ، یعنی ماری کالوین است که بدون ترس به قلب جنگ سفر میکرد تا صدای افرادی که شنیده نمیشد را منعکس کند و.
فیلم با نمای باز از شهر حمص شروع می‌شود. نمایی که کارگردان سعی کرده تا با تکنولوژی سی جی، بهترین بازتاب از روزهای در آتش سوریه و نابودی شهرها را به بیننده منتقل کند. بعد از همین چند لحظه اشاره که در انتهای فیلم نیز همین نما تکرار می‌شود، داستان به ۱۱ سال قبل از واقع حمص بر می‌گردد. جایی که کارگردان سعی می‌کند بخشی از زندگی خصوصی کالوین را به نمایش بگذارد و محدودیت‌ها و نوع نگاهش را مورد مسائل پیرامون جهان مورد بررسی قرار دهد.
ماری یک خبرنگار جنگ است. به همین دلیل با اصرار به سریلانکا سفر می‌کند جایی که جنگ داخلی شعله‌هایش افروخته‌تر می‌شود و شش ماه است از اوضاع نابه سامان مردم خبر موثقی در دست نیست. ماری این ریسک را می‌پذیرد و اولین پله از رسالت ماری برای بینندگان مشخص می‌شود. رساندن صدای تَرک شدگان! البته ماری در سریلانکا مجروح و یکی از جشم‌هایش را از دست می‌دهد و پس از بهبودی با چشم بندی آشنا ظاهری ویژه به خود می‌گیرد و به خبرنگاری حالا شناخته شده‌تر در سطح بین المللی بدل می‌گردد.
در تحلیل و بررسی فیلم یک جنگ خصوصی می‌توان به نکات مختلفی اشاره کرد. ازجمله این که در ادامه نگاه خاص هالیوود به جنگ‌های گذشته، این فیلم نیز دارای قهرمان غربی است که در طول فیلم زندگی وی روایت می‌شود. مانند اتفاقی در فیلم Zero Dark Thirty ساخته کاترین بیگلو که روایت زنی Jessica Chastain است که روایت داستانش در دستگیری اسامه بن لادن، عاملی برای موفقیت این فیلم در آکادمی اسکار بود. فیلم A Private War نیز از همان قواعد فیلم اشاره شده بهره‌مند است اما در فصل جوایز توجه آنجنانی به آن نشد.
