«توفیق اجباری» داستان بازیگری به نام رضا گلزار است که از همسر خود جدا شده است، رضا و همسرش یکدیگر را دوست دارند اما برخی ارتباطات رضا باعث بدبینی همسر سابقش از او می‌شود.
تحلیل :
توفیق اجباری” فیلمی است که به تمام معنا در رده ی فیلمهای تجاری جای می گیرد. استفاده از ستاره های سینما و تلویزیون، استفاده از سبک و سیاق سطحی و ساده سریالهای تلویزیونی، انتخاب سوژه ای جنجال بر انگیز (زندگی خصوصی یک سوپر استار) همه و همه دست به دست هم داده تا این فیلم را به یک فیلم سراسر گیشه ای و عامه پسند بدل کند.
حتی سکانس آغازین فیلم که ” گلزار” را در لباس یک روحانی نشان می دهد تلاش همه جانبه ای است تا به اصطلاح تماشاگران را میخکوب کند. (هر چند با اجرای بد و نیز بازی بسیار بد گلزار علنا به یکی از بدترین سکانس های فیلم بدل شده است.)
کارگردان از بازیگرانش توقع چندانی ندارد، “باران کوثری” که ایفاگر نقشی معمولی در حد و اندازه فیلمهای قبلی اش است (البته به استثناء خون بازی) ،”گلزار”معمولی جلوی دوربین ظاهر می شود ، “رضا عطاران”نیز جز تکرار نقش های پیشین خود در سریای های تلویزیونی کار دیگری نباید انجام دهد. این مسئله در مورد “بهاره رهنما”، “احمد پور مخبر” و … نیز صادق است. بیشتر موقعیت های کمیک فیلم از تقابل شخصیتی چون “عطاران” در برابر “گلزار” شکل می گیرد که البته در این زمینه هوش کارگردان در انتخاب چنین چیدمانی در خور ستایش است.
