فیلم مهمانخانه ماه نو
خلاصه داستان:
یک مادر و دختر در حال گذران زندگی روزمره شان هستند که ناگهان یک موضوع از گذشته به سراغ مادر می آید،موضوعی که از دختر پنهان مانده و…
کارگردان :
تاکفومی تسوتسویی: کارگردان ژاپنی که اثر مهمی در کارنامه هنری اش به چشم نمی خورد و به نظر می رسد که « مهمانخانه ماه نو » معتبرترین فیلمی باشد که تا به امروز ساخته است.
نقد فیلم « مهمانخانه ماه نو » :
اندکی پیش از انتشار فیلم « مهمانخانه ماه نو »، بازیگر نقش اصلی این فیلم یعنی مهناز افشار با انتشار یک توییت اعلام کرد که از بازی در این فیلم به دلیل دخالت هایی که بدون اجازه او انجام شده رضایت ندارد و از مخاطبینش بابت حضور در این اثر عذرخواهی کرد! اتفاقی نادر که نشان می دهد مراحل ساخت « مهمانخانه ماه » فرآیند عجیب و پیچیده ای را سپری کرده که نتیجه آن به خروجی اثر نیز سرایت کرده و باعث شده ساختمان فیلمنامه چیزی نزدیک به فاجعه باشد.
فیلمنامه « مهمانخانه ماه نو » تمام اشتباهات ابتدایی ممکن را در خود دارد. از رابطه مادر و دختری که ساخته نمی شود تا خرده روایت های بی سر و تهی که هیچ ارتباطی به شاکله اصلی فیلمنامه ندارند. فیلم تلاش می کند تا رابطه ای صمیمانه میان مادر و دختر را به تصویر بکشد اما این صمیمیت حداکثری در دقایق بعد به پنهانکاری حداکثری تغییر وضعیت می دهد و ما شاهد موش و گربه بازی هایی میان مادر و دختر هستیم که نقطه آغاز آن اشتباه است. مانند دنبال کردن نوشین توسط دخترش در هنگام شب که دلیل موجهی برای آن ارائه نمی شود و البته جزئیات هدایت صحنه نیز با ایرادات عجیب کارگردانی مواجه است.
بازی بازیگران نیز به دلیل فیلمنامه ضعیف اثر، ناامید کننده است. مهناز افشار در بین بازیگران فیلم وضعیت بهتری دارد اما بازیگران مکمل نتوانسته اند بازی قابل توجهی از خود به نمایش بگذارند. لاله مرزبان در نقش مونا، در هنگام صحبت به زبان انگلیسی با بدترین واژگان و بیان، دیالوگ های خود را ادا می کند. این ایراد مخصوصاً در سکانس تولیدی و مواجه او با مرد ژاپنی، بیشتر به چشم می آید؛ دیالوگ نویسی ضعیف باعث شده تا این سکانس حتی باعث خنده تماشاگر شود! علی شادمان نیز در نقش دوست پسرِ مونا، جز پرخاش، ویژگی دیگری در بازی اش مشاهده نمی شود! بازیگر ژاپنی فیلم یعنی ماساتوشی ناگاته که از بازیگران قدیمی سینمای ژاپن محسوب می شود نیز یکی از عجیب ترین بازیهای فیلم را رقم زده است و مشخص نیست چطور کارگردان اثر نتوانسته از این بازیگر، بازی خوبی بگیرد. او در تمام دقایق فیلم درمانده است و به نظر می رسد که نمی داند باید در مقابل دوربین چه حرکتی انجام دهد!
« مهمانخانه ماه نو » از آن دسته آثار سینمای ایران است که هیچکس نمی داند به چه دلیل ساخته شده و سازندگانش چه دغدغه ای را دنبال می کردند! فیلم نه کوچکترین دغدغه فرهنگی دارد که بخواهد دو ملت ایران و ژاپن را در یک قاب قرار دهد و نه اصلاً فیلمنامه اش نیازی دارد که به ژاپن ارتباط پیدا کند! در برخی از دقایق فیلم حتی صدابرداری و تدوین فیلم آشکارا ایراد دارند و تماشاگر به راحتی این مسئله را متوجه خواهد شد. « مهمانخانه ماه نو » شبیه به مجموعه ای از تصاویر است که هیچکس قصد نداشته مسئولیت آن را برعهده بگیرد و به همین دلیل به حال خود رها شده تا تحت عنوان فیلم سینمایی؛ با کمترین ویژگی سینمایی، منتشر شد!
