سال انتشار : 1396

مدت زمان : 81 دقیقه

کشور : ایران

زبان :  فارسی

 

زن و مردی در تصادفی سهمگین در جاده‌های شمالی کشور، به کما رفته‌اند و همسران آنها (با بازی آزاده زارعی و پژمان بازغی) از ارتباط بین همسرانشان با یکدیگر بی خبرند و نمی‌دانند چرا این دو باهم در یک ماشین بوده‌اند…

نقد فیلم
«هایلایت» فیلم خوبی نیست. دلایل این خوب نبودن کم نیستند. فیلم، یک ملودرام ضعیف کلیشه ایست که در طرح مسئله اصلی خود و رعایت نقاط عطف، بحران و گره گشائی در فیلمنامه دچار حفره هایی جدی ست.
فیلم را به لحاظ حفظ و رعایت ارزشهای اخلاقی تحلیل نمی کنم زیرا همواره نمونه ی عکس این معضل انسانی را در سینمای ایران دیده ایم، آن قدر که دیگر مسئله خیانت مرد به زن برایمان به امری عادی و رایج در فیلمهای ایرانی بدل شده حال آن که نعیمی این بار مسئله خیانت زن به مرد را در فیلم خود بررسی می کند و این به نظر من نه تنها اشکالی ندارد بلکه یک حسن و ساختارشکنی نیز محسوب می شود
اما آن چه «هایلایت» را به فیلمی ضعیف مبدل می سازد ضعف ها و نقصان های فیلمنامه است و روند پیشروی داستان که نه تنها باورپذیر از آب درنیامده بلکه بعضی جاها میزان تصنعی بودنش توی ذوق تماشاگر می زند.
روند نزدیک شدن دو شخصیت زن و مرد (آزاده زارعی و پژمان بازغی) به یک دیگر از پایه و اساس پذیرفتنی نیست. ایده ی انتقامجویی می توانست ایده جالبی باشد و در شکل گیری درامی پرهیجان و پرچالش موثر واقع گردد اما فیلمساز نمی تواند به درستی این طرح اولیه را بپروراند. نوع رابطه ی زن و مرد به قدری دم دستی ست که مخاطب را به یاد فیلمفارسی های معروف دهه 40 شمسی می اندازد.
یکی از درنیامده ترین و شاید سخیف ترین صحنه های فیلم، صحنه ورود زن به آپارتمان مرد است و المان های کلیشه ای در طراحی میزانسن چون انتخاب رنگ قرمز پررنگ کاناپه، آوردن نوشیدنی و فاصله اندک دو بازیگر به یکدیگر قرار است انتقال دهنده ی برخی موارد ناگفتنی به مخاطب باشند؛ آن هم در موقعیتی که دو شخصیت هنوز حتی ارتباط کلامی تأثیرگذاری هم با هم نداشته اند.
چینش این میزانسن در شرایط مناسب، شاید می توانست این سکانس خندا دار را به سکانس موفقی تبدیل کند اما بهره گیری نامناسب از آن به کار صدمه زده است.

  نویسنده و کارگردان : اصغر نعیمی

  تهیه کننده : ساسان سالور

بازیگران :