فیلم سینمایی سیصدوشونزده :
فیلم 316 ساخته ی پیمان حقانی که در آن پاهای شخصیتهای روایتگر داستان فیلم است یک زن خاطرات زندگی و کشورش را از پیش از تولد تا لحظه مرگ روایت می کند.
این فیلم اولین نمونه در نوع خودش است، .
فیلمی با داستان هایی خنده دار، ناراحت کننده و عجیب
کفشها بهانه ایست براى قصه گویی! چیزى که این روزها براى سینماى متفکر و روشنفکر مد نیست و از نظر من سرآغاز آشتی تماشاگر غیر جدى سینما با سینماى اندیشمند است.
سیصد و شونزده قصه زندگی یک زن عادى از پیش از تولد او تا آخرین لحضات زندگیش است! آدمی عادى که این روزها اصلن مد نیست.
با ناثیر پذیرى از رمان لارنس استرن فیلم را از پیش از تولد او و آشنایی پدر و مادرش شروع کردیم و با تولد خود زن پی گرفتیم.
همانگونه که انسان مسیر زندگی اش را از دیدگاهی نمادین با پاهایش طی می کند و در پیمودن این مسیر طولانی کفشها این پاها را همراهی و محافظت می کنند من تلاش کردم مسیرى واقعی و گاها سمبولیک را با تماشاچیم طی کنم برایش قصه بگویم و در عین فرم متفاوت سینمایی آن، فیلمی جذاب بسازم و براى این هدف از هیچ قابلیت سینمایی چشم پوشی نکردیم.
