فیلم سینمایی درناها پرواز میکنند :
“ورونیکا” (ساموئیلووا) چشم انتظار بازگشت نامزدش، “بوریس” (باتالوف) از جبهه است.
اما وقتی او باز نمی‌گردد، به ناچار با مرد دیگری، “مارک” (شوورین) ازدواج می‌کند.
پس از مدتی که به‌‌عنوان پرستار در بیمارستان کار می‌کند و با افراد بیشتری آشنا می‌شود، در می‌یابد هنوز آدم‌های زیادی وجود دارند که وفادار مانده‌اند و امیدوارانه که روزی مردان‌شان برگردند.
او نیز همسرش را رها می‌کند، خبر مرگ مرد مورد علاقه‌اش را نمی‌پذیرد و به انتظار آمدن او می‌ماند….
٭ وقتی فیلم جایزه جشنواره کن را در سال ۱۹۵۸ ربود، همه کنجکاو شده بودند تا آن را ببینند و برخی نیز آن را نشانه‌ای از تغییر در سیاست‌های اتحاد جماهیر شوروی می‌دانستند.
کالاتازوف، که فیلمش را به قصد قدردانی و بزرگداشت “جراحت”های جنگ کارگردانی کرده بود، تصویری را که از خودش در ذهن تماشاگران سال‌های قبل برجا گذاشته بود، پاک کرد و به جای شعارپرداری، درون‌مایه‌های انسانی را محور اصلی روایتی رمانتیک و عاشقانه قرار داد، که روزوف آن را نوشته بود و برخلاف فیلم‌نامه‌های متداول در آن دوره، در جهت تبلیغ سیاست‌های حاکمیت نبود.
