اثری اجتماعی است و وقایع روز اجتماع در آن روایت می‌شود. فیلم در بیمارستان می‌گذرد و از این لوکیشن خاص که پر از اضطراب و نگرانی است به مسایل جامعه اشاره دارد.
عدم انتخاب فیلم آپاندیس در سی و پنجمین دوره جشنواره فیلم فجر کسب جایزه بهترین فیلمنامه از جشنواره فیلم مونترال کانادا باعث به وجود آمدن بحث‌هایی در مورد این فیلم شد. نکته قابل توجه در این اتفاق، سکوت حسین نمازی در مقابل این موضوع بود. او تا ماه‌ها دربارهٔ عدم حضور فیلمش در جشنواره فیلم فجر با هیچ رسانه ای صحبت نکرد.
بعد از اتمام جشنواره و تقسیم جوایز، فیلم آپاندیس برای اولین بار با حضور منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در «خانه هنرمندان» نمایش داده شد. پس از نمایش فیلم، نقدهای متعددی در تحسین آن نوشته شد و چرایی عدم حضور این فیلم در جشنواره فیلم فجر، سؤال بی جواب منتقدین از مسوولین این جشنواره بود.
اولین مطلب توسط هوشنگ گلمکانی منتقد سرشناس و سردبیر ماهنامه سینمایی فیلم منتشر شد. او نوشت؛ «الان فیلم «آپاندیس» ساخته حسین نمازی را در خانه هنرمندان دیدم؛ فیلمی که در جشنواره فجر پذیرفته نشده بود. یک فیلم اولی خوب دیگر، با کارگردانی خوب، فیلمنامه دقیق و خوب مدل آثار فرهادی (منوهای پایان بلاتکلیفش) با دو بازی قابل توجه.
